لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

گل مکزیکی (Agastache foeniculum [Pursh] Kuntze) گیاهی علفی، چندساله و معطر متعلق به تیره نعناعیان است که منشا آن آمریکای شمالی گزارش شده است. دارای خصوصیات ضد درد، ضد تشنج، ضد تورم و ضدالتهابی بوده و برای درمان التهاب های معده ای، کبدی و برای درمان تورم شدید پروستات به کار می رود.گل مکزیکی همچنین در صنایع غذایی و نوشابه سازی مورد استفاده قرار می گیرد.با توجه با اینکه خشکی از ویژگی های بارز جغرافیای کشور ما است وتاثیر تنش های خشکی بر محصولات زراعی در ایران به طور مفصل مورد بررسی قرار گرفته است ولی متاسفانه در مورد تغییرات آنزیمی گیاهان دارویی تحقیق های جامع و مفصلی صورت نگرفته است. این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. در این تحقیق، تغییرات فعالیت آنزیم های آنتی اکسیداتیو (کاتالاز، گلاتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دسموتاز) گیاه گل مکزیکی (Agastache foeniculum [Pursh] Kuntze) در واکنش به تنش خشکی با به کارگیری 7 تیمار آبیاری شامل 100%، 85 %، 70% و 55% ظرفیت مزرعه ای، 100% ظرفیت مزرعه ای (مرحله رویشی)-85% ظرفیت مزرعه ای (مرحله زایشی)، 6- 100% ظرفیت مزرعه ای (مرحله رویشی)-70% ظرفیت مزرعه ای (مرحله زایشی) .7-85% ظرفیت مزرعه ای (مرحله رویشی)-100% ظرفیت مزرعه ای (مرحله زایشی) بررسی شد. نتایج حاصل بیشترین مقدار آنزیم های آنتی اکسیداتیو را در 55% ظرفیت مزرعه ای 4 نشان داد. بنابراین می توان روش مقابله این گیاه با شرایط تنش خشکی را تا حدود زیادی آنزیمی دانست و با توجه به نحوه سازگاری این گیاه به شرایط تنش خشکی توسعه کشت آن را در مناطق کم آب پیشنهاد نمود.

مقدمه تنش اکسیداتیو یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر کیفیت و ترکیب بیوشیمیایی گیاهان است که تحت تاثیر شرایط محیطی متغیر قرار می گیرد. در مطالعه حاضر، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و شاخص های تنش اکسیداتیو در نمونه های اسفناج (Spinacia oleracea) جمع آوری شده از رویشگاه های مختلف استان خوزستان بررسی شد. مواد و روش ها نمونه ها از شهرهای حمیدیه، آبادان، رامهرمز، شوش، شادگان و دزفول جمع آوری شدند. فعالیت آنزیم های کاتالاز (CAT)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و گلوتاتیون ردوکتاز (GR) اندازه گیری شد. همچنین، شاخص های تنش اکسیداتیو شامل هیدروژن پراکسید، پروتئین کربونیله، تیول کل و میزان پرولین مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها نتایج نشان داد، میزان H2O2 در نمونه های حمیدیه نسبت به شوش (1. 86 µmol/g FW) به طور معناداری افزایش یافت. تجمع پرولین در نمونه_ی حمیدیه در مقایسه با دزفول (0. 58 µmol/g FW) افزایش معناداری نشان داد. محتوای پروتئین کربونیله در نمونه رامهرمز بالاترین مقدار را در بین نمونه های بررسی شده نشان داد. بیشترین و کمترین فعالیت آنزیم CAT به ترتیب به نمونه های حمیدیه و دزفول تعلق داشت. فعالیت آنزیم SOD در نمونه حمیدیه نسبت به دزفول (1. 54 ± 0. 14 U/mg protein) به طور معنی داری افزایش یافت. تغییرات قابل توجهی در فعالیت GPX و GR، و همچنین محتوای GSH و GSSG مشاهده گردید که بیانگر نقش این آنزیم ها در پاسخ به شرایط محیطی است. نتیجه گیری نتایج این مطالعه نشان داد، شرایط محیطی و جغرافیایی متفاوت، بر تولید و تجمع ترکیبات فیتوشیمیایی در اسفناج های کشت شده در مناطق مختلف نقش دارد. به نظر می رسد این تفاوت های محیطی با تعدیل مکانیسم های دفاعی گیاه، نقش مهمی در افزایش تحمل گیاهان در برابر تنش اکسیداتیو ایفا می کند. یافته ها حاکی از آن است، تنوع شرایط اقلیمی در استان خوزستان تاثیر چشمگیری بر سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی اسفناج دارد. این اطلاعات می تواند در شناسایی مناطق مستعد جهت کشت بهینه و بهبود کیفیت این گیاه موثر واقع شود.

زمینه و هدف: استرس اکسایشی نقش مهمی در تغییرات ساختاری و عملکرد میوکارد ناشی از دیابت ایفا می کند. این مطالعه به منظور تعیین اثر شنا و مکمل آربوتین بر سطح آنزیم های آنتی اکسیدان و استرس اکسیداتیو قلب موش های صحرایی دیابتی انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به شش گروه کنترل، دیابت، آربوتین، دیابت+آربوتین، دیابت+تمرین و دیابت+ترکیبی تقسیم شدند. دیابت با تزریق درون صفاقی آلوکسان (یک دوز 90 mg/kg/bw) القا شد و مکمل آربوتین (50 mg/kg/bw) 5 روز در هفته به صورت درون صفاقی تزریق گردید. پروتکل ورزشی شامل شش هفته شنا به مدت 30-6 دقیقه در روز، 5 روز در هفته بود. سطح مالون دی آلدئید، کاتالاز و فعالیت سوپراکسید دیسموتاز قلب موش های صحرایی تعیین شد.یافته ها: دیابت منجر به افزایش معنی دار سطح مالون دی آلدئید، کاهش سطح کاتالاز و فعالیت سوپراکسید دیسموتاز قلبی شد (P<0.05). شش هفته مصرف آربوتین، تمرین شنا و ترکیب این دو روش با افزایش سطح کاتالاز و فعالیت سوپراکسید دیسموتاز قلبی همراه بود، اما کاهش سطح مالون دی آلدئید قلبی تنها در گروه های ترکیبی و تمرین معنی دار بود (P<0.05).نتیجه گیری: هر دو مداخله فعالیت منظم ورزشی (شنا) و مکمل آنتی اکسیدانی (آربوتین) ممکن است به واسطه اثرات آنتی اکسیدانی خود از بافت قلبی در مقابل استرس اکسیداتیو ناشی از دیابت حمایت نمایند و ترکیب این دو شیوه درمانی ممکن است با اثرات هم افزایی همراه باشد.

زمینه و هدف: فعالیت های بدنی شدید سبب تولید استرس اکسیداتیو می شود. در سلول های بدن بر علیه گونه های اکسیژن فعال شده(Reactive Oxygen Species-ROS)  و رادیکال های اکسیژن تولید شده، سیستم های دفاع آنزیمی و غیر آنزیمی وجود دارد. با توجه به افزایش مصرف اکسیژن در تمرینات هوازی در مقایسه با تمرینات بی هوازی  به میزان 10 الی 200 برابر بیشتر از زمان استراحت، متابولیسم سلولی افزایش می یابد؛ و تولید استرس اکسیداتیو نیز افزایش می یابد. به دنبال فعالیت های ورزشی وافزایش استرس اکسیداتیو، آیا فعالیت سیتم های دفاع سلولی نیز افزایش می یابد؟ هدف از این تحقیق، بررسی اثرات 8 هفته تمرینات منظم و مستمر بر میزان فعالیت آنتی اکسیدان تام (Total Antioxidant-TAC)، سوپر اکسید دیسموتاز (Super Oxide Dismutase-SOD)، گلوتاتیون پر اکسیداز(Glutathione Peroxidase-GSH-px)  اریتروسیتی و مقادیر مالون دی آلدئید(Malone Dialdehyde-MDA) شاخص پراکسیداسیون غشا لیپیدی اریتروسیت ها در بازیکنان جوان فوتبال بوده است.روش کار: این مطالعه نیمه تجربی از نوع مداخله ای بوده و 32 مرد جوان سالم 14 الی 17 ساله که فعالیت بدنی برنامه ریزی شده ای نداشتند، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی طبق برنامه هشت هفته تمرین کردند. نمونه های خونی جهت تعیین مقادیر TAC، SOD،GSH-px  و MDA ناشتا در دو مرحله گرفته شد. جهت آنالیز داده ها از آزمون آماری t ویژه گروه های همبسته استفاده شد. کلیه محاسبات آماری از طریق نرم افزار SPSS V.15 انجام شد و اشکال نیز با استفاده از نرم افزار  EXCELترسیم گشت.یافته ها: در پایان تمرینات در گروه تجربی، توان هوازی و بی هوازی (P<0.000)،MDA, SOD  پس از هشت هفته تمرین افزایش معنی دار به ترتیب (P<0.000) و (P<0.00) یافت؛ در حالی که TAC پس از هشت هفته تمرین کاهش معنی دار (P<0.05) و GSH-px افزایش غیر معنی داری یافت.نتیجه گیری: تمرینات ورزشی سبب افزایش استرس اکسیداتیو شده و همزمان با آن فعالیت آنتی اکسیدان سوپر اکسید دیسموتاز اریتروسیتی نیز افزایش یافته که کاهش میزان پر اکسیداسیون لیپیدی غشا اریتروسیت ها را به دنبال دارد. احتمالا تمرینات ورزشی، افراد را در مقابل استرس اکسیداتیو ها مقاوم تر ساخته و زندگی سالمی را تامین می کند.

مقدمه: دیابت نوع 2 به علت سه ناهنجاری پاتوفیزیولوژیک از جمله اختلال ترشح انسولین، مقاومت محیطی به انسولین و تولید بیش از حد گلوکز توسط کبد اتفاق می افتد. چاقی بویژه از نوع مرکزی در دیابت نوع 2 شایع است.برخی از محصولات بیولوژیکی که توسط آدیپوسیتها تولید می شوند (نظیر لپتین،TNFa  و اسید چرب آزاد) سبب تداخل در مراحلی مانند ترشح انسولین، عملکرد انسولین و نیز تعدیل وزن بدن شده و برخی از آنها در ایجاد مقاومت به انسولین نقش دارند. در مراحل اولیه این بیماری علی رغم مقاومت به انسولین با افزایش ترشح انسولین توسط سلولهای بتاپانکراس تحمل گلوکز در حد طبیعی باقی می ماند. با پیشرفت مقاومت به انسولین سلولهای بتاپانکراس قادر به حفظ و تداوم افزایش انسولین خون نخواهند بود که در این حالت عدم تحمل به گلوکز ایجاد شده و کاهش نسبی انسولین و افزایش تولید کبدی گلوکز، منجر به بروز دیابت آشکار همراه با هیپرگلیسمی ناشتا می شود و با گذشت زمان ممکن است نارسایی سلولهای بتا نیز رخ دهد.

مس و نیکل از عناصر ریزمغذی در گیاهان هستند که در حفظ متابولیسم طبیعی و رشد گیاه نقش اساسی دارند، ولی مازاد آن ها نیز بر بسیاری از عملکردهای فیزیولوژیکی اثر بازدارندگی دارد. در این پژوهش، گیاه ذرت تحت تیمارهای سولفات مس (0 و 100 میکرو مولار)، سولفات نیکل (0، 100 و 200 میکرو مولار) و برهم کنش مس (100 میکرومولار) و نیکل (100 و 200 میکرومولار) در محیط هیدروپونیک کشت شدند. بعد از یک ماه تیمار، پارامترهای رشد و برخی تغییرات بیوشیمایی در ریشه ها و اندام هوایی گیاهان کشت شده بررسی شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت مس و نیکل، محتوای رنگیزه ای (کلروفیل a، b و کاروتنوئید کل)، طول و وزن خشک ریشه ها و اندام هوایی کاهش یافت، در صورتی که نشت یون K+ و میزان مالون دی آلدئید به عنوان شاخص پراکسیداسیون چربی و فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدانی افزایش یافت، همچنین برهم کنش مس و نیکل اثر هم یاری با یک دیگر داشته و اثر هم را تشدید کردند.